Tag Archief van: kernvisiecoach

Communicatie en beelddenken, een uitdaging.

/in ,

Korte tekst, lekker duidelijk… of niet? Hoe ziet een beelddenker deze tekst eigenlijk ? Hoe werkt dat, communiceren als beelddenker? Waar is de uitgang? Een echte uitdaging.

 

De communicatie van beelddenkers

Beelddenkers zijn snelle denkers maar soms wat ingewikkelde praters. Niet voor zichzelf trouwens, ze weten precies waar het over gaat. Helaas de rest van de wereld niet. En als de context niet duidelijk is dan kan je enorm verdwalen. Zo ook letterlijk in dit plaatje. Hoe dan??? Als je er nog nooit geweest bent weet je niet wat er mee bedoeld wordt. Is er nou wel of geen uitgang???

Beelddenkers en school

Als je denkt in plaatjes in een wereld die juist heel talig is ingericht is dat af en toe knap lastig. Op school leer je in regeltjes te leren bij bijvoorbeeld spelling terwijl je voorkeur van leren zo duidelijk anders is. Ik ben ook kernvisiecoach, daar wordt bij voorkeur niet gesproken over beelddenkers maar over rechts georënteerd denken. De strekking is dezelfde, het is een andere manier van leren. Veelal zijn het juist erg creatieve mensen die vastlopen in automatiseren. Meer hierover op https://www.kernvisiemethode.nl en uiteraard kan ik u hier ook zelf meer over vertellen. U bent van harte welkom voor een gesprek. Ik ben bereikbaar op 06-22479223 of via [email protected]

Wel of niet logisch

En ja, je kan het bedenken, als je weet dat er meerdere uitgangen zijn maar die in verband met corona niet in gebruik zijn. Dan lijkt het logisch. Maar wat voor de maker logisch lijkt hoeft niet automatisch voor  iemand anders ook zo te werken. Sommige mensen hebben  echt meer context nodig!

De valkuil herkennen.

En al herken ik de problemen die kunnen ontstaan als iemand communiceerd als beelddenker. Zelf loop ik nog wel eens in de valkuil. Vandaag nog werd ik bijvoorbeeld door mijn zoon op mijn vingers getikt. Hij zou mij wat foto’s sturen via wetransfer. Daar zou ik wat foto’s van uitzoeken die hij zou bewerken. Ik appte 14, 16 en 18. Leek mij overduidelijk. Hij begreep er echter niets van. Hij kreeg 3 cijfers maar mistte even de context. Mam, zou je de volgende keer iets duidelijk willen zijn?

Lekker snel of onvolledig?

Ik ben een echte beelddenker. Niet echt lang van stof, beetje vaart houden vind ik lekker. Voor veel kinderen prettig want ik ben niet langdradig en niet saai. Toch is de valkuil van onvolledigheid er één waar ik nog steeds soms intrap. Maar ik heb het wel door en als je het probleem kent, ben je dicht bij de oplossing, toch? Ik hoef niet geirriteerd te raken als iemand mij niet gelijk begrijpt en de ander hoeft niet geirriteerd te raken als ik te snel ga.

De oplossing

Vragen stellen!  En dat van 2 kanten. Zowel door de zender als de ontvanger.  Vragen of iemand iets begrepen heeft. Maar ook als ontvanger verduidelijkingsvragen stellen als iets niet duidelijk is, en je de weg in een verhaal kwijt dreigt te raken. Als je je bewust wordt van je valkuilen dan zal je er niet zo snel meer intrappen. En als dat wel gebeurt? Dan helpt het om te begrijpen hoe het werkt met  communiceren als beelddenker.

 

Kijk snel op mijn website http://www.monique-boost.nl voor meer informatie.

Realistisch rekenen

/in , ,

Realistisch rekenen of traditioneel rekenen? Zwakke rekenaars zien door de verschillende strategieën door de bomen vaak het bos niet meer. Gebrek aan automatisering is vaak de oorzaak van reken- en wiskunde problemen op de middelbare school. Dit kan voorkomen worden door eerder ingrijpen op de basisschool en minder de focus op realistisch rekenen te leggen, voor beiden is wat te zeggen een combinatie zou goed zijn.

Wat wordt verstaan onder realistisch rekenen?

Eind vorige eeuw werd als vernieuwing op het traditionele rekenonderwijs het realistisch rekenen ingevoerd. Om meer en beter inzicht in rekenen te krijgen moesten kinderen zelf een oplossingsstrategie bedenken. Door het gebruik van strategieën werd de nadruk van automatiseren verlegd naar begrip. Een hele andere benadering van rekenen dan volgens het traditionele rekenonderwijs. Op zich klinkt dit allemaal best logisch. Helaas zien zwakke rekenaars door al die verschillende strategieen door de bomen het bos niet meer. Ook op middelbare scholen liep men tegen het probleem aan dat veel kinderen het basisrekenen zoals eerder bij het traditioneel rekenen werd aangeleerd misten. Veelal werden daarom bijspijkerklassen gestart. Het kost simpelweg te veel tijd om in de basis nog allerlei bewerkingen te moeten uitvoeren, tafels moet je bijvoorbeeld gewoon op kunnen dreunen. Veel middelbare scholieren lopen vast met wiskunde. Niet omdat ze het niet begrijpen maar simpelweg omdat de basis mist.

Zijn we aan het rekenen of leuke plaatjes aan het kijken?

Om het rekenen realistisch te doen overkomen is getracht om de belevingswereld van kinderen aan te spreken. Plaatjes van speelgoed, vakanties, kortom alles wat voor kinderen leuk is wordt gebruikt om vooral de opdrachten in een mooie context te plaatsen. Voor veel kinderen die visueel zijn ingesteld werkt dit zeer afleidend. En hierdoor dus nog verwarrender. Veel kinderen die voor de Kernvisie Methode worden aangemeld hebben hier last van.

Nog meer verwarring

Aan de hand van een eenvoudig voorbeeld zal ik laten zien dat uitgevers de plank wel eens mis slaan. Begrijpelijk is dat ze methodes mooi willen aankleden. Helaas worden de opdrachten hier niet altijd duidelijker van. Bijgevoegd heb ik een foto van een voorbeeld waar het, mijns inziens, goed mis gaat. Bij een opgave ligt een stripboek op een stickervel. De opdracht is: hoeveel stickers? Wat gaat hier mis? In de eerste plaats leidt het tekeningetje ongelofelijk af. Een soort Packman poppetje eet chips of is het een draak die vuurspuwt? Ah, bijna vakantie, we gaan lekker naar de Efteling naar Joris met de draak. Waar een methode leuk wil aansluiten bij de belevingswereld van een kind, wordt het doel van de som uit het oog verloren.

Problemen met de opdracht

De opgave zelf is ook niet duidelijk. Een stripboek dat zo groot is als 4 stickers is niet erg realistisch, om dat te zien hoef je geen rekenwonder te zijn. Dat wij dit zelf snel zien en weten te parkeren hoeft niet te betekenen dat een kind dit soort wetenswaardigheden ook gemakkelijk opzij schuift. De vraagstelling is ook niet duidelijk. Er staat: “Hoeveel stickers?” Hoeveel stickers wat, hoeveel stickers zie je niet, hoeveel stickers zie je in totaal, hoeveel stickers denk je dat er weg zijn? Daar kunnen verschillende antwoorden op zijn. Maar liefst 7 goede antwoorden! Het is maar net hoe je het leest.

Instructie

Een leerkracht legt natuurlijk uit aan een kind hoe een som moet worden gemaakt. En vaak als het dan niet goed is gegaan dan krijgt een kind te horen dat het had moeten opletten. Toch is dat niet helemaal eerlijk. Een kind moet constant allert zijn, schakelen. Het hoeft niet te leren hoe ze een simpel sommetje moeten intepreteren. Een uitgever moet leren hoe ze een vraag moeten stellen die niet op 7 manieren te interpreteren is. Dat lijkt mij een realisctische vraag.

Oproep

Mijn oproep aan uitgeverijen van lesmateriaal is dan ook om te stoppen met het “opleuken” van de werkboeken. En, laat je als school alsjeblieft niet verleiden tot de aanschaf van het kleurrijkste boek met de leukste tekeningen.

 

Raakt jouw kind ook in de war van die lastige rekensommen? Ik kan helpen! Stuur mij een bericht of maak een afspraak voor een vrijblijvend kennismakingsgesprek via 06-22479223

Vergoede Kernvisie trajecten via CJG zijn mogelijk, vraag naar de mogelijkheden.