Het belang van een veilige omgeving

Het belang van een veilige omgeving

Als leerkracht zat er een leuk en bijzonder jongetje bij mij in de klas. Hij zat het liefst onder mijn tafel. Daar kon hij rustig uren zitten zonder dat iemand er ook maar last van had. Behalve hij zelf, hij mistte hierdoor lesstof. En.. hij voelde ook niet de noodzaak om te leren lezen en rekenen kon hij al vond hij zelf.

Stempel

Zijn ouders wilden geen stempel en daar hadden ze mijns insziens terechte argumenten voor.

Het was dus roeien met de riemen die ik had om toch vooruitgang bij het leren te boeken. Ik maakte daarom dealtjes, hij mocht van mij onder tafel zitten als… hij iets afmaakte of als hij eerst meedeed met instructie. En dat werkte. We bouwden een vertrouwensband op. Hij voelde zich veilig en ging steeds minder vaak onder tafel zitten.

Luiken dicht

Het jaar na mij kreeg hij een leerkracht die het totaal anders zag. Hij moest zich maar gedragen als andere kinderen en de luiken gingen, door deze in mijn ogen kort door de bocht reactie, bij het jongetje met een klap dicht.

Speciaal onderwijs

Na een jaar door zijn moeder op school in de lerarenkamer les te hebben gekregen is hij naar het speciaal onderwijs gegaan.

Acceptatie

Ik vraag mij nog steeds af of dat nou niet anders had gekund? Hij liep bij mij in de klas achterstand op maar ging wel vooruit. Was het trauma van het jaar daarna niet te voorkomen? Moeten we in het onderwijs zo drammerig ons eigen gelijk willen halen? Kunnen we niet gewoon accepteren dat sommige kinderen anders zijn? Zijn klasgenoten hadden die acceptatie namelijk wel. Die hebben nooit onze afspraken in twijfel getrokken en accepteerden hun klasgenoot onder de tafel. En echt, ik ben niet tegen onderzoeken en diagnoses. Soms is een kind beter af in het speciaal onderwijs. Niet omdat het voor ons beter is maar voor het kind.

Hokjes?

Ik moet wel een denken aan Frank de Groot, die arts die autopsies uitvoert, een briljant wetenschapper, of Elon Musk, Steve Jobs of Einstein. Allemaal blinken ze uit op een bepaald gebied en hadden en hebben ze hun eigen gebruiksaanwijzing. In hoeverre moet je ergens inpassen als je er niemand mee tot last bent?

Schijf

Om kinderen te helpen (en hun leerkracht) heb ik een schijf ontwikkeld. Op deze schijf staat “Ik loop een rondje” of “ik neem een time out”. Leerkrachten en leerlingen die het nodig hebben maken samen afspraken over het gebruik. Dit kan onbeperkt maar lukt ook zeker begrenst. Zoals vijf keer op een dag of niet onder de spellingsles…

Klik hier als je er meer over wil weten of hem aan wil schaffen.